Wysłane przez fotograf w
Nie bój się, wypłyń na głębię…
Wielki Czwartek to dzień, w którym Pan Jezus podczas Ostatniej Wieczerzy ustanowił sakramenty Eucharystii i Kapłaństwa. Uczynił to, aby Apostołów i ich następców powołać do kontynuowania Jego funkcji kapłańskiej. Powiedział: „Nie wyście mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał”.
Jakże wielkim zaufaniem obdarzył Pan Jezus swych następców – szafarzy tych Bożych tajemnic:
Czy miłujesz Mnie więcej? – pyta dziś Chrystus
Kiedy wstępujesz na stopnie ołtarza,
By złożyć na nim bezkrwawą ofiarę,
Przez którą Bóg nas łaskami obdarza.
Czy miłujesz Mnie więcej? – pyta dziś Chrystus
Kiedy zasiadasz w konfesjonale,
By dusze grzechem skalane oczyścić,
W Miłości Bożej zbawczym Trybunale.
I tak przy każdej czynności Kapłanie
Pyta Cię Chrystus po wiele razy,
Czy ty Mnie miłujesz – więcej niż inni?
Bo chce, by serce Twe było bez skazy.
I czeka Chrystus Twojej odpowiedzi
Choć wie, co serce kapłańskie czuje,
Powiedz Mu szczerze, jak Piotr nad jeziorem –
Panie – Ty wszystko wiesz… Ty wiesz, że Cię miłuję!
W Wielki Czwartek stajemy w obliczu wielkiej Tajemnicy powołania i wybrania. Pragniemy dziś podziękować Chrystusowi za Eucharystię i sprawujących ją szafarzy – Kapłanów. Słowa wdzięczności kierujemy szczególnie do naszych Duszpasterzy. Dziękujemy za kapłańskie utrudzenie: ofiarną posługę, głoszone Słowo Boże, udzielane sakramenty święte i modlitwę. Zapewniamy o naszej pamięci modlitewnej.
Czcigodni Księża!
Życzymy, aby towarzyszyła Wam bliskość Tego, który Was powołał i któremu oddajecie swoje życie. Niech obfitość łask nieustannie się pomnaża przez Chrystusowe „stokroć więcej” i owocuje w ludzkich sercach umacnianiem wiary i głębszym umiłowaniem Boga w naszej, liczącej prawie 25 lat, parafii.
Z pamięcią modlitewną - Parafianie